วิทยาศาสตร์ในภารกิจ:
เงินทุนของทหารกำหนดสิ่งที่เราทำและไม่รู้เกี่ยวกับมหาสมุทรอย่างไร มหาวิทยาลัย Naomi Oreskes ชิคาโกกด (2020)
ข้อความทั้งสองนี้ไม่มีข้อโต้แย้ง: เส้นทางของวิทยาศาสตร์ถูกกำหนดโดยความอยากรู้ของนักวิทยาศาสตร์ไม่มากก็น้อย ทุนวิทยาศาสตร์บางครั้งขึ้นอยู่กับเงื่อนไขของประโยชน์ ประโยชน์มีผลต่อเส้นทางของวิทยาศาสตร์หรือไม่? บางครั้งมันก็เป็นเช่นนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผู้ให้ทุนมีสกินในเกม บริษัทยาและเคมีสนับสนุนวิทยาศาสตร์ในการขจัดผลิตภัณฑ์ที่อาจเป็นอันตราย อุตสาหกรรมยาสูบได้ให้ทุนสนับสนุนนักวิจัยเพื่อปกปิดความเสียหายที่เกิดจากการสูบบุหรี่
นักประวัติศาสตร์ด้านวิทยาศาสตร์ นาโอมิ โอเรเคสได้ศึกษาว่าอุตสาหกรรมเชื้อเพลิงฟอสซิลได้นำกลยุทธ์ที่มุ่งร้ายของยาสูบมาใช้อย่างไร ตอนนี้ใน Science on a Mission เธอมุ่งเน้นไปที่ความซับซ้อนของการวิจัยที่ขับเคลื่อนโดยกองทัพ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของความกังวลของนักประวัติศาสตร์เกี่ยวกับการลงทุนมหาศาลของรัฐบาลสหรัฐฯ หลังสงครามโลกครั้งที่สองอาจเปลี่ยนแปลงวิทยาศาสตร์ได้ เธอเสนอประวัติกรณีศึกษาจากสมุทรศาสตร์ แม้ว่าข้อมูลเชิงลึกของเธอจะขยายไปสู่หลายสาขาก็ตาม
สิ่งประดิษฐ์ของสงคราม
ในช่วงหลายปีก่อน ระหว่าง และหลังสงครามโลกครั้งที่สอง สมุทรศาสตร์ของสหรัฐมุ่งเน้นไปที่สถาบันสมุทรศาสตร์สคริปส์ในลาจอลลา แคลิฟอร์เนีย; สถาบันสมุทรศาสตร์วูดส์โฮลในแมสซาชูเซตส์; และหอสังเกตการณ์ทางธรณีวิทยา Lamont ในเมือง Palisades รัฐนิวยอร์ก ศูนย์การวิจัยรายบุคคลที่ยอดเยี่ยมเหล่านี้ได้รับทุนสนับสนุนเกือบทั้งหมดจากกองทัพเรือสหรัฐฯ อะไรที่ทำให้วิทยาศาสตร์ที่พวกเขาทำหรือไม่ทำแตกต่างกันอย่างไร “คำตอบสั้นๆ” Oreskes เขียน “คือ: มาก”
กองทัพเรือให้ทุนสนับสนุนการวิจัยเกี่ยวกับเสียงใต้น้ำ อุณหภูมิและความหนาแน่นของมหาสมุทร และแผนที่พื้นทะเล เพื่อให้เรือดำน้ำสามารถสื่อสาร นำทาง และซ่อนตัวจากและค้นหาศัตรูได้ กองทัพเรือเป็นผู้ตอบคำถาม แต่ไม่สนใจว่านักสมุทรศาสตร์จะตอบอะไร พวกเขามีอิสระที่จะปฏิบัติตามที่วิทยาศาสตร์นำไป อย่างไรก็ตาม Oreskes ให้เหตุผลว่า การมีภารกิจทางทหารส่งผลต่อความรู้สึกอิสระของนักวิทยาศาสตร์ และส่งผลให้พวกเขาละเลยบางพื้นที่
การค้นพบเป็นเรื่องการเมืองเสมอ
ตัวขับเคลื่อนที่แข็งแกร่งคนหนึ่งไม่ชอบสมาคมทหาร ที่ Scripps and Woods Hole ในช่วงทศวรรษที่ 1930 และ 1960 ตามลำดับ กลุ่มนักวิทยาศาสตร์ได้คัดค้านอย่างรุนแรงต่อผู้อำนวยการของสถาบันที่พึ่งพาเงินเพื่อการป้องกันประเทศ ความกังวลของพวกเขาส่วนใหญ่เป็นเรื่องทั่วไป ไม่ว่าการระดมทุนของกองทัพเรือจะเปิดให้พวกเขาถูกกล่าวหาว่าพบสิ่งที่บริการต้องการให้พวกเขาค้นหาหรือไม่และมีข้อโต้แย้งเกี่ยวกับความบริสุทธิ์ของการวิจัยที่ขับเคลื่อนด้วยความอยากรู้กับธรรมชาติที่น่าสงสัยของการวิจัยประยุกต์ นักวิทยาศาสตร์ไม่ชนะในสถานการณ์ใด ในที่สุดผู้กำกับของ Scripps ก็จากไป ที่ Woods Hole นักวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องทำ
ในอีกกรณีหนึ่ง วิทยาศาสตร์ล่าช้า: ในปี 1964 กองทัพเรือเริ่มให้ทุนสนับสนุนเรือดำน้ำ Alvin เพื่อใช้เป็นระบบกอบกู้และรับฟัง จนกระทั่งปี 1974 เมื่อเงินเริ่มหมดลง และมูลนิธิวิทยาศาสตร์แห่งชาติสหรัฐฯ และ National Oceanic and Atmospheric Administration (ทั้งผู้ให้ทุนสนับสนุนการวิจัยที่ขับเคลื่อนด้วยความอยากรู้) ทุ่มทุนสร้าง Alvin ให้อิสระในการสังเกตการณ์ช่องระบายอากาศใต้ท้องทะเลอันน่าทึ่งที่ นำไปสู่ความเข้าใจเรื่อง extremophiles
เสียงและความโกรธ
กรณีศึกษาที่ซับซ้อนและยาวนานที่สุดของ Oreskes เริ่มต้นจากความต้องการของกองทัพเรือในการทำความเข้าใจการหมุนเวียนของมหาสมุทร การวิจัยที่ Woods Hole โดยเฉพาะอย่างยิ่งโดย Henry Stommel นำไปสู่การค้นพบเทอร์โมไคลน์ ซึ่งเป็นโซนระหว่างมหาสมุทรชั้นบนที่อบอุ่นและก้นบึ้งที่เย็น ซึ่งอุณหภูมิลดลง ความหนาแน่น และความเค็มเพิ่มขึ้น ซึ่งส่งผลต่อการเดินทางของเสียง การระดมทุนของกองทัพเรือทำให้สตอมเมลสามารถพัฒนาแบบจำลองการไหลเวียนของเทอร์โมฮาลีน ซึ่งเป็นทฤษฎีที่เปลี่ยนแปลงอุณหภูมิ ความหนาแน่น และความเค็มของไดรฟ์ เงินจำนวนนี้ยังทำให้ Maurice Ewing และ Joe Worzel ค้นพบช่องสัญญาณเสียง ซึ่งเป็นเส้นทางอะคูสติกไฮเวย์ใต้น้ำที่เสียงเดินทางได้เร็วกว่า และโซนเงาที่เกี่ยวข้องซึ่งแทบจะไม่เดินทางเลย คุณลักษณะเหล่านี้ช่วยให้เรือดำน้ำสามารถซ่อนหรือสื่อสารได้ ความต้องการของกองทัพเรือและความอยากรู้อยากเห็นของนักสมุทรศาสตร์เกิดขึ้นพร้อมกันในการค้นพบขั้นพื้นฐานว่ามหาสมุทรเคลื่อนตัวอย่างไร
แต่เสียงในมหาสมุทรก็มีนัยยะอื่นๆ เช่นกัน ในกรณีเหล่านี้ ทุ่งนาบางแห่งเจริญรุ่งเรืองในขณะที่บางแห่งอดอยาก เสียงเดินทางได้ช้ากว่าในน้ำเย็นมากกว่าน้ำอุ่น และในปี 1979 Walter Munk จาก Scripps และ Carl Wunsch ที่สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ในเคมบริดจ์ตระหนักว่าการวัดความเร็วของเสียงในมหาสมุทรเป็นการวัดอุณหภูมิของมหาสมุทรด้วย เนื่องจากมหาสมุทรครอบคลุมพื้นที่มากกว่าครึ่งโลก การวัดเสียงและอุณหภูมิของมหาสมุทรจึงเป็นตัวบ่งชี้ที่ยอดเยี่ยมของภาวะโลกร้อน
จากกระดานดำสู่ระเบิด
ในปีพ.ศ. 2536 กองทัพเรือได้เริ่มโครงการเพื่อปิดผมม้าใต้ทะเล จับเวลาการมาถึงของพวกมัน ณ จุดที่ห่างไกล และอนุมานอุณหภูมิของน้ำตลอดทาง น่าเสียดายที่นักวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องอย่างเปิดเผยและเป็นมืออาชีพมองข้ามความเป็นไปได้ที่เสียงระเบิดอาจส่งผลต่อสัตว์ทะเลเช่นปลาวาฬ โปรแกรมนี้กลายเป็นการเมือง สื่อ และการประชาสัมพันธ์ที่ดำเนินมาอย่างยาวนานฝันร้ายที่ในที่สุดก็ถูกฆ่าตายในทศวรรษหลังจากที่มันเริ่มต้นขึ้น
Science on a Mission คือสิ่งที่คุณต้องการในประวัติศาสตร์: การวิจัยที่น่าสนใจ เรื่องราวที่มีบริบทและมุมมองที่หลากหลาย เขียนได้ชัดเจนและน่าสนใจ แต่กรณีของ Oreskes ที่ภารกิจของกองทัพเรือส่งผลกระทบต่อเส้นทางสมุทรศาสตร์นั้นรู้สึกไม่สมบูรณ์อย่างผิดปกติ ดังที่เธอกล่าว การพิสูจน์ว่าจะต้องมีการเปรียบเทียบสองทางที่เป็นไปไม่ได้ ทางหนึ่งขับเคลื่อนด้วยความอยากรู้ทางวิทยาศาสตร์ และอีกทางหนึ่งโดยการระดมทุนของกองทัพเรือ เธอยังผสมผสานวิทยาศาสตร์ที่ขับเคลื่อนด้วยกองทัพเข้ากับวิทยาศาสตร์ที่ขับเคลื่อนด้วยภารกิจ ผู้อ่านมีเจตนาที่จะอนุมานว่าการละเลยหรือหักเลี้ยวทางวิทยาศาสตร์แบบเดียวกันนั้นใช้กับภารกิจพลเรือน เช่น การต่อสู้กับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศหรือการพัฒนาวัคซีนโควิด-19 หรือไม่
