เก้าปีหลังจากที่รัฐบาลเปิดตัว Data.gov สัญญาของข้อมูลเปิดยังคงเป็นคำถามเปิดสำหรับหน่วยงานของรัฐบาลกลาง แม้ว่าความโปร่งใสของข้อมูลจะทำงานได้ดีและทำให้ประชาชนเข้าถึงข้อมูลได้ง่ายขึ้น แต่ก็ไม่ได้ส่งผลต่อการหลั่งไหลของธุรกิจสตาร์ทอัพที่หิวกระหายที่ต้องการใช้ประโยชน์จากตลาดสำหรับโซลูชันข้อมูลแบบเปิดซึ่งแตกต่างจากตัวละครของเควิน คอสเนอร์ใน “Field of Dreams” เอเจนซี่พบว่าเพียงเพราะคุณสร้างมันขึ้นมา ไม่ได้หมายความว่าพวกเขา
– นักประดิษฐ์ – จะมา ด้วยเหตุนี้ หน่วยงานจึงต้องดำเนินการเอง
เพื่อฟื้นฟูความพยายามด้านข้อมูลแบบเปิด และปรับปรุงบริการ ลดต้นทุน และเพิ่มการมีส่วนร่วมและความพึงพอใจของประชาชนในกระบวนการ
นี่คือวิธีการมุ่งเน้นที่การนำเสนอข้อมูลที่มีมูลค่าสูงในบริบท
แผนข้อมูลแบบเปิดของเอเจนซีมักจะประกอบด้วยการนำข้อมูลดิบที่เป็นส่วนหนึ่งของบันทึกสาธารณะและโพสต์โดยไม่มีบริบท แต่วิธีการนี้อาจเป็นอันตรายได้ ข้อมูลบางอย่างอาจมีค่าน้อยหรือไม่เกี่ยวข้อง การปล่อยทั้งหมดอาจทำให้ระบบอุดตัน ส่งผลให้ผู้ใช้ได้รับประสบการณ์ที่ไม่ดี
ข้อมูลเชิงลึกโดย Carahsoft: เอเจนซีจะบรรลุประสบการณ์ลูกค้าที่ยอดเยี่ยมด้วยความปลอดภัยทางไซเบอร์ที่ได้รับการปรับปรุงได้อย่างไร ในระหว่างการสัมมนาผ่านเว็บสุดพิเศษนี้ Jason Miller ผู้ดำเนินรายการจะหารือเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสู่ระบบคลาวด์และกลยุทธ์การจัดการข้อมูลประจำตัวและการเข้าถึงกับหน่วยงานและผู้นำในอุตสาหกรรม
ที่แย่กว่านั้น ข้อมูลดิบที่นำเสนอโดยไม่มีบริบทอาจนำไปสู่ความสับสนและแม้กระทั่งความไม่ไว้วางใจ เจ้าหน้าที่ของนครนิวยอร์กประสบปัญหานี้เมื่อใช้แผนที่ GPS เพื่อแสดงพื้นที่ที่จะถูกไถหลังจากพายุหิมะครั้งใหญ่ แต่ต้องเผชิญกับการต่อต้านจากสาธารณชนเมื่อพวกเขาไม่สามารถให้บริบทว่าเหตุใดพื้นที่เหล่านั้นจึงถูกเลือก
หน่วยงานควรมุ่งเน้นไปที่การสร้างแผนสำหรับการเผยแพร่ข้อมูลที่มีมูลค่าสูงและเพิ่มข้อมูลเชิงลึกตามบริบท ประชาชนควรสามารถโต้ตอบกับข้อมูลและเข้าใจว่ามันหมายถึงอะไร แทนที่จะนำเสนอเป็นจุดบนแผนที่เหมือนที่ทำในกรณีนิวยอร์ก โซลูชันการวิเคราะห์และเครื่องมือสร้างภาพข้อมูลสามารถช่วยทำให้ข้อมูลที่เปิดมีชีวิตชีวาสำหรับประชาชน
สร้างสภาที่ปรึกษาภายในและภายนอก
การจัดการว่าข้อมูลใดควรจัดเตรียมไว้เป็นอีกความท้าทายหนึ่ง แม้ว่าข้อมูลจะต้องเปิดเผย แต่ก็ต้องเกี่ยวข้องกับพลเมืองด้วย หน่วยงานต้องเคารพสิทธิส่วนบุคคลของพลเมืองของตนด้วย
สภาที่ปรึกษาภายในสามารถช่วยลดความกังวลเรื่องความเป็นส่วนตัวได้ พวกเขาสามารถกำหนดข้อบังคับว่าข้อมูลใดบ้างที่สามารถและควรได้รับการพิจารณาเปิดตามหลักเกณฑ์ทางกฎหมายและความเป็นส่วนตัว สภาภายในยังสามารถระบุได้ว่าใครเป็นผู้กำหนดและชี้ขาดความขัดแย้งที่อาจเกิดขึ้นเกี่ยวกับการกระจายข้อมูลในท้ายที่สุด
ในขณะเดียวกัน สภาภายนอกที่ประกอบด้วยผู้คนที่ฝังตัวอยู่ในชุมชนท้องถิ่นสามารถแนะนำหน่วยงานให้แจกจ่ายเฉพาะข้อมูลที่ประชาชนถือว่ามีมูลค่าสูง หน่วยงานหลายแห่งจะเปิดเผยข้อมูลเพียงเพราะเป็นบันทึกสาธารณะ แต่วิธีการดังกล่าวสามารถสร้างความยุ่งเหยิงที่ไม่จำเป็นได้มากมาย การรับทราบข้อมูลของประชาชนสามารถช่วยลดจำนวนข้อมูลที่ไม่เกี่ยวข้องที่หน่วยงานต่างๆ นำเสนอ ซึ่งจะเป็นการเพิ่มทรัพยากรทางเทคนิคและลดจำนวนข้อมูลที่ไม่จำเป็นที่นำเสนอต่อประชาชน
ในความเป็นจริง การกำหนดให้หน่วยงานต้องจัดตั้งสภาที่ปรึกษาภายนอกเป็นสิ่งที่เครือจักรภพแห่งเวอร์จิเนียเพิ่งพิจารณาเมื่อร่างกฎหมายริเริ่มข้อมูลเปิด แม้ว่าข้อกำหนดนี้จะไม่รวมอยู่ในกฎหมายที่เพิ่งผ่านไป แต่ก็มีแนวโน้มว่าหน่วยงานต่างๆ จะยังคงนำแนวคิดนี้ไปใช้ด้วยตนเองและไม่ผูกติดอยู่กับกฎหมายเฉพาะ พวกเขาจะมีความยืดหยุ่นมากขึ้นในการดำเนินการตามสภาดังกล่าว
ร่วมเป็นพันธมิตรกับบริษัทเอกชนที่จัดตั้งขึ้น
ภาคเอกชนมีกิจกรรมค่อนข้างน้อยที่จะสนับสนุนการริเริ่มข้อมูลแบบเปิด และบริษัทสตาร์ทอัพที่คาดการณ์ไว้จะเร่งรีบในการอ้างสิทธิ์ในตลาดก็ยังไม่เกิดขึ้น สิ่งนี้ทำให้หน่วยงานของรัฐต้องรับบทบาทเป็นผู้เผยแพร่ข้อมูลเอง – ด้วยความสำเร็จที่จำกัดมาก
ปัญหาของแนวทางนี้คือประชาชนจำนวนมากไม่ทราบว่าข้อมูลที่ต้องการนั้นมีให้ผ่านทางไซต์ของรัฐบาลกลาง รัฐหรือท้องถิ่น พวกเขาไม่รำคาญที่จะมองหาในสถานที่เหล่านั้น แม้ว่าจะเป็นเช่นนั้น แต่ความคิดที่จะดาวน์โหลดแอปบนอุปกรณ์เคลื่อนที่อื่นหรือค้นหาผ่านเว็บไซต์ของรัฐบาลน่าจะไม่น่าสนใจ
