บราวน์สวิลล์ รัฐเท็กซัส – เป็นเวลาประมาณ 8:30 น. ในตอนเช้าบาคาร่าเมื่อผู้อพยพ 15 คนถูกนำตัวไปยังห้องพิจารณาคดีหนึ่งในหกห้องที่จุดผ่านแดนระหว่างสหรัฐฯ-เม็กซิโกในบราวน์สวิลล์ รัฐเท็กซัส พวกเขามาจากเอลซัลวาดอร์ ฮอนดูรัส เวเนซุเอลา กัวเตมาลา และคิวบา สิ่งที่พวกเขามีเหมือนกัน นอกเหนือจากความต้องการลี้ภัยในสหรัฐอเมริกา คือการไม่มีเชือกผูกรองเท้า กรมศุลกากรและป้องกันชายแดนมีนโยบายที่จะถอดเชือกผูกรองเท้าออกจากรองเท้าของแรงงานข้ามชาติเพื่อความปลอดภัยของเจ้าหน้าที่
รักษาความปลอดภัยและผู้อพยพ รวมทั้งออกจากรองเท้าเด็ก
ด้วยเกรงว่าสิ่งเหล่านี้จะถูกนำมาใช้เป็นอาวุธหรือในการพยายามฆ่าตัวตาย ห้องพิจารณาคดีที่ Gateway Port of Entry เป็นชุดของรถพ่วงโลหะที่เชื่อมต่อกันด้วยทางเดินแบบเต็นท์สีขาว แม้ว่าจะเป็นเดือนมกราคม แต่เครื่องปรับอากาศก็ยังเปิดอยู่ และต้องสวมแจ็กเก็ตเพื่อให้รู้สึกสบายตลอดช่วงเซสชั่นสามชั่วโมง ในเช้าวันนี้ ผู้อพยพ รวมทั้งเด็กเล็กสามคน ถูกฟ้องในห้องพิจารณาคดี “A”
เราบอกให้นั่งข้างหลัง ประชาชนและสื่อมวลชนไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมการพิจารณาคดีในบราวน์สวิลล์จนกระทั่งเมื่อประมาณหนึ่งเดือนที่แล้ว
อาคารนี้ตั้งอยู่ที่ฐานของสะพานเกตเวย์นานาชาติซึ่งทอดยาวไปตามริโอแกรนด์และเชื่อมต่อบราวน์สวิลล์กับมาตาโมรอสในเม็กซิโก
เรารอในบริเวณที่มีที่นั่งสำหรับ 60 คน กระโถนพอร์ตา 10 อัน และเครื่องทำความร้อนที่ดังพอๆ กับเครื่องยนต์ไอพ่น มันทำให้เรารู้สึกว่าเราเป็นผู้สังเกตการณ์เพียงสองคนเท่านั้น ยี่สิบนาทีผ่านไปก่อนที่เราจะถูกพาไปยังพื้นที่รอที่สอง มันมีเก้าอี้และกระโถนพอร์ตาน้อยกว่า แต่ก็ทำให้หูอื้อพอๆ กัน กฎสำหรับสาธารณชนในการเข้าร่วมการพิจารณาคดีเป็นพื้นฐาน: ไม่อนุญาตให้ใช้โทรศัพท์มือถือหรือกล้องถ่ายรูป
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยบอกเราว่าเราถูกห้ามไม่ให้พูดคุยกับผู้อพยพ
คอมเพล็กซ์ห้องได้ยินใน Brownsville, Texas เมื่อวันที่ 29 มกราคม 2020 Guy Campanile
ประเด็นของการพิจารณาคดีในวันนั้นคือให้ผู้พิพากษาตรวจคนเข้าเมืองอธิบายขั้นตอนการขอลี้ภัยแก่ผู้อพยพ รวมถึงสิทธิของพวกเขาภายใต้กฎหมายว่าด้วยการย้ายถิ่นฐานของสหรัฐอเมริกา ผู้คนจำนวนมากในห้องนั้นได้ข้ามไปยังสหรัฐอเมริกาอย่างผิดกฎหมายเมื่อฤดูใบไม้ร่วงปีที่แล้ว ต่อมาพวกเขาถูกส่งกลับข้ามพรมแดนเพื่อรอในเม็กซิโกจนกว่าการพิจารณาคดีลี้ภัยของพวกเขา สอดคล้องกับ “มาตรการคุ้มครองผู้อพยพย้ายถิ่น” ของสหรัฐอเมริกา หรือที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็นนโยบาย”ยังคงอยู่ในเม็กซิโก” นี่เป็นโอกาสแรกที่พวกเขาจะได้เผชิญหน้ากับผู้พิพากษา แต่คงไม่ใช่เป็นการส่วนตัว
ทุกคนต้องเผชิญกับจอภาพวิดีโอขนาดใหญ่ บนหน้าจอคือผู้พิพากษา Sean Clancy ในห้องพิจารณาคดีที่อยู่ห่างออกไป 30 ไมล์ แคลนซีอยู่กับหน่วยงานของกระทรวงยุติธรรมที่ดูแลศาลตรวจคนเข้าเมือง ผู้ติดตามเขาในการออกอากาศวงจรปิดคือล่ามภาษาสเปนและเสมียนศาล ทนายความด้านความมั่นคงแห่งมาตุภูมินั่งอยู่นอกกล้อง เขาพูดเพียงหกครั้งและพูดไม่เกินสองสามวลี แรงงานข้ามชาติไม่เคยเห็นหน้าเขา ผู้พิพากษา Clancy เริ่มต้นด้วยการถามกลุ่มนี้ผ่านล่ามว่ามีใครในห้องที่มีภาษาอื่นที่ไม่ใช่ภาษาสเปนหรือไม่ ชายอายุ 30 ปีชื่ออัลแบร์โตยกมือขึ้น เขาอยู่ที่นั่นกับคาร์ลอส ลูกชายวัยเจ็ดขวบของเขา เด็กดูเล็กสำหรับอายุของเขา
อัลแบร์โตอธิบายด้วยการหยุดภาษาสเปนว่าเขาพูดคีเช ซึ่งเป็นภาษามายันที่พบได้ทั่วไปในที่ราบสูงตอนกลางของกัวเตมาลา
ผู้พิพากษาแคลนซีกดหมายเลขบนสปีกเกอร์โฟนโดยไม่พลาดจังหวะใดๆ และขอให้พนักงานที่รับสายเพื่อจัดหาล่าม K’iche หลังจากผ่านไปไม่ถึงนาทีของเพลงโฮลด์ที่คุณจะได้ยินถ้าคุณโทรหาหมอฟัน ชายหนุ่มที่ร่าเริงและสำเนียงเท็กซัสนุ่มนวลก็เข้าแถวและเริ่มพูดกับอัลแบร์โตในเมืองคีเช
เมื่อแคลนซีอธิบายขั้นตอนการขอลี้ภัยแก่ผู้อพยพ เขาก็ชัดเจนเกี่ยวกับอุปสรรคที่รออยู่ข้างหน้า
“ธรรมชาติของการพิจารณาคดีเหล่านี้เป็นปฏิปักษ์” เขากล่าว “กระทรวงความมั่นคงแห่งมาตุภูมิจะให้เหตุผลว่าทำไมคุณไม่ควรเข้าประเทศสหรัฐอเมริกา”
“DHS จะปฏิบัติต่อคุณเสมือนหนึ่งคนที่พยายามจะยื่นฟ้องต่อกฎหมายของสหรัฐอเมริกา” เขากล่าวบาคาร่า
